رقص بازتاب جغرافیا، آب و هوا، موسیقی، نحوه زندگی، باورها، و تاریخ مردم است. ریتم رقص بستگی به خصوصیات و شرایط منطقه ای دارد. برای مثال آب و هوا عامل بسیار مهمی است. معمولا، رقصهای مناطق سرد سیر شامل حرکات سریع و قوی، حرکات نیرومند و عملکرد تند هستند.
رقصهای مناطقی با آب هوای بسیار گرم دارای حرکات روان و نرم بوده و بیشتر سلیس و آهسته هستند. در مناطق گرم به نظر میرسد که رقصها توازنی از حرکات نیرومند و آهسته است. ساکنین مناطق کوهستانی نسبت به کسانی که در مناطق هموار زندگی میکنند بیشتر گرایش به حرکات انفرادی با جابجایی کم میباشند و رقصهای آنان متمایل به حرکات در جا است در حالی که رقص مردمان مناطق هموار شامل حرکاتی از این سو به آنسو میباشد و مانند این است که آنان سوار کارانی بودند که در منطقه ای وسیع میتاختند
تنوع فرمها، الگوها، و وظیفه رقص فولکلوریک به اندازه تنوع فرهنگ ها متغییر است. رقص میتواند با و بدون شریک رقص ، بصورت دایرها، مربها، یا صفهای بلند، بصورت سه نفره، چهار نفره، یا به تنهایی انجام شود
رقصها به عنوان وسیله ای برای بیان آفریده شده اند، در این مورد میتوان به رقصهای عروسی، رقصهای جنگی، رقصهای اعتراضی، رقصهای عاشقانه، رقصهای کار، رقصهای مذهبی، و رقصهای مخصوص روزهای تعطیل اشاره نمود
رقصهای فولکلوریک بسیار اجتماعی بوده و ذاتا برای تفریح میباشند. هر ایفاگر رقص عضوی از گروه بزرگی است، و ایفاگران در بسیاری از رقصها الگوی حرکتی خود را تغییر میدهد و ارتباط را بین افرادی که توانایی دارند ارتقا میدهد مگر اینکه خجول و کمرو باشند
رقص فولکلوریک به افزایش حرکات ریتمیک، هماهنگی عصبی-عضلانی، تعادل، و وقار کمک میکند. رقص چالشی برای یادگیری مهارتهای جدید است و بدون توجه به سن، به شرکت کنندگان خرسندی ناشی از موفقیت و مقبولیت را میبخشد
رقص در آزربایجان
خانم "هلن اریکسن" فارغ التحصیل رشته "رقص اقوام" از دانشگاه لس آنجلس و کاندیدای دکترای فولکلور، اسلاو شناسی و تورکولوژی دانشگاه جرج آگوست آلمان است. او آموزگار رقصهای سنتی بالکان و مسلمانان شرق است. تحقیقات، مقالات و نشریات او در مورد رقصها و لباسهای سنتی شایان توجه بوده و با بسیاری از موسیقیدانان نیز همکاری دارد. نظر او را در باره رقص بانوان آذربایجان میخوانیم:
رقصهای آذربایجان:
آزربایجان یکی از جمهوریهای قفقاز شوروی سابق بود. امروزه جمهوری مستقلی است که به دلیل داشتن ذخایر غنی نفت مورد توجه بینالمللی است. تعداد بسیاری از آذریها در شمال غربی ایران ساکن هستند. رقص بانوان در قفقاز به لحاظ حرکات دلپذیر دست، حرکات بیانگر بازو و قدمهای ظریف از دیگر رقصها تمیز داده میشود. قدمهای ظریف ایفاگر رقص توسط دامنهای بلند پوشیده شده و چنین مینماید که ایفاگر رقص به حالت شناور بر روی زمین جاری است. رقصها گاهی غمگین، گاهی آتشین و بیشتر تغزلی است و بیانگر سرشت فاخر بائوان آذری است. رقصهای سولو و گروهی درعروسی و سایر مناسبتها اساسا ساده است. این رقصها در شوروی سابق بصورت رقصهای هنری صحنهای، ارتقا یافته است.
رقص قفقازی
قفقاز رنگین کمانی از ملیتها، فرهنگها و زبانهای گوناگون ولی با رقصها و لباسهای محلی مشابه است. به نظر من قفقاز محل تولد زیباترین و جذابترین رقصهای دنیاست. به همین دلیل است که آنرا میپرستم.
آنچه که رسول حمزتف، شاعر مردمی داغستان، در مورد شگفت انگیزی گروه رقص لزگینکا مینویسد چنین است: " با تولد گروه رقص لزگینکا برای هر یک از ما چنین احساسی دست داد که فرزندی متولد شده است که سالها انتظار تولدش را داشتیم. فرزندی تندرست، زیبا و با استعداد. اولین ایفای آنان اشک شوق را از چشمانمان جاری ساخت. اگر کسی ناظر کنسرت لزگینکا باشد، زیر لب سخن کوه نشینان ما را تکرار خواهد کرد: " براستی حتی مردگان نیز با این رقصها میتوانند دوباره زنده شوند ... "
