بیوگرافی (شخصی)"
نام واقعی : یاسر
متولد : سال 1360 شمسی مصادف با 1982 میلادی (بیست و هشت ساله)
محل تولد : تهران
"یاسر" از سن شانزده سالگی به موسیقی رپ علاقه داشت و از آن زمان به بعد به اون گوش میداد.
هنگامی که پدرش برای کارهای تجاری به آلمان سفر می کرد برای او سی دی های خوانندگان سبک "هیپ هاپ"(همون سبکی که قبلا اشاره کردم در ایران به اشتباه R&B نامیده شده) و به خصوص "توپاک 2POC" را می آورد.
بعد از مرگ ناگهانی پدرش تمام مسئولیت خانواده بردوش او افتاد و توانست به سختی بدهی های پدرش را بپردازه.
او در هجده سالگی فکر رفتن به دانشگاه را از سرش بیرون کرد و برای حمایت از خانواده اش : مادر، برادرکوچکش و خواهرانش ، مشغول کار شد.
در این هنگام بود که شروع به نوشتن شعر کرد که خیلی زود تبدیل به متن آهنگ هاش شد.
این کار باعث می شد تا او به یاد پدرش بمونه.
زلزله ی "بم" تاثیر عمیقی بر روی یاسر گذاشت و باعث شد تا او اولین آهنگش را به نام "بم" بنویسه که ابتدای خواندن حرفه ای "یاس" بود.
او متوجه شد که توانایی گفتن تمام واقعیت ها رو به زبان "رپ" داره.
او تصمیم داشت تا برای کارهاش مجوز بگیره ولی برای این کار با مشکلات زیادی مواجه شد و بارها مورد تمسخر قرار گرفت، ولی در نهایت موفق شد و توانست برای شش آهنگ از ده آهنگش مجوز بگیره !
کارهای او معمولا با بیان مشکلات اجتماعی جامعه شروع می شه و با امید پایان می گیره. او در آهنگ هاش ناسزا نمی گه
و از بیان مسائل س-ک-س-ی وخشن اجتناب می کنه.
کارهای "یاس" امروزه به قدری موفق شده که به نوعی به استاندارد جدیدی در رپ فارسی یا همون "پرشین رپ" تبدیل شده .
اینم باز نظر شخصی منه که ؛ حقیقتا تنها رپری هست که تا الان رسالت رپری خودش رو که همون ؛ بیان دردهای جامعه و اعتراض مستقیم و بی پرده به تبعیض های اجتماعی و فرهنگی هست رو به تمامی انجام داده.
شایعه هایی در مورد این محبوب ترین و دوست داشتنی ترین خواننده پرشین رپ هست که همیشه در حد شایعه باقی مونده و هیچوقت فراتر نرفته و این خود گویای این هست که "یاس" بهترین و مسلط ترین رپر در بین رپرهای حرفه ای ایرانه.
براش قلبا آرزوی موفقیت بیشتر و رسیدن به اوج قله های "ایران" رو دارم.
"بیوگرافی یاس (دیسکوگرافی)"
یاسر که نام هنری "یاس" را برگزیده است، پس از فیلم خصوصی بازیگر سریال نرگس به شهرت رسید. او با قطعه «سی‌دی روبشکن»، موفق شد احساسات بسیاری از شنوندگان را تحریک کند. بعد از انتشار این آهنگ، نام یاس بر زبان‌ها افتاد. یاس بیست و هشت ساله از 9 سال پیش، رپ‌خوانی را آغاز کرد. او سه روز پس از زلزلة بم قطعه بم را ضبط کرد که تکستی کاملا احساسی و تأثیرگذار داشت. او در این آهنگ به تصویرسازی حادثه بم پرداخت. این به موقع آهنگ دادن‌ها، نشان میداد که او شمی قوی دارد و می‌داند کی باید آهنگ را بسازد و آن را منتشر کند تا نامش را مطرح کند. یاس، رپ‌خوانی است که تلاشی جدی برای دریافت مجوز نشان داده. او با همکاری شرکت "باربد"، تلاش می‌کند تا آلبومش را به صورت مجاز منتشر کند ولی تا این لحظه درخواستش در وزارت ارشاد، بی‌جواب مانده است. ویژگی مهم تکست‌های یاس، خاصیت انتقادی اوست. او با لحنی نیش‌دار و گاهی آزاردهنده، خصوصیات بد مردم را از قبیل مرده‌پرستی، اعتیاد، بی‌غیرتی و... هدف قرار می‌دهد که همواره باعث رنجش عده‌ای میشود. یاس معمولاً در بخش انتهایی تکست‌هایش از امید می‌گوید؛ از این که می‌توان دوباره ساخت و دوباره اندیشید. بدون شک، او مجازترین رپر ایرانی است. حاشیه‌های رپ در کشور ما مانند بقیة پدیده‌های اجتماعی نوظهور، حواشی‌ای فراتر از متن دارد. بسیاری از تازه‌واردهای این سبک، فقط ظواهر رپ مانند لباس و کل‌کل بازی‌ها و جنگ‌های خیابانی را آموخته‌اند و به مسائل مهم‌تری چون جنبة انتقادی و اصلاح گرایانة آن، توجه نمی‌کنند. اگر در غرب بعضی سعی کرده‌اند با این نوع رفتار و موسیقی، مدلی از اعتراض را به نمایش بگذارند، ما با یک رفتار غیرعقلایی و غیرایرانی به تقلید از بدترین ظواهر زندگی یک عده غیرهم‌وطن دست زده‌ایم. رپ‌خوان‌ها معمولاً لباس‌های گشاد می‌پوشند. شلوار گشاد با جیب‌های فراوان، یک رکابی بسکتبال که بر روی تی‌شرتی ساده پوشیده میشود و کلاهی که یا تا آخرین حد پایین آمده و یا کج قرار گرفته است. گردنبندی بزرگ که حتی ممکن است گردنشان را خم کند. از دیگر زلم زیمبوهای آویزان به آن‌هاست رپرها معمولا در راه رفتن هم سر و دستشان را تکان می‌دهند و زیر لب شعرهایی را زمزمه می‌کنند. شما شاید در خیابان افرادی را دیده باشید که کلاه خاصی بر سر دارند و با رفتارشان جماعتی را به خود مشغول کرده‌اند. یکی می‌خندد، یکی تعجب می‌کند و بعضی‌ها سر تکان می‌دهند. این‌ها همان دوستانی هستند که راه رفتن خودشان را فراموش کرده‌اند. این تیپ از رپ‌خوان‌ها در حال افزایش‌اند، با فرهنگی آمریکایی که هیچ سنخیتی با زندگی ما ندارد. آنها برای جلب توجه و نشان دادن رپ‌خوان بودنشان معمولا در حال درگیری‌اند. برای هر حادثة کوچکی دعوا به راه می‌اندازند و قمه‌های آماده را از غلاف بیرون می‌کشند. متأسفانه تعداد زیادی از رپرهای مشهور پرشین رپ، به انواع و اقسام مواد روان گردان و اعتیادآور وابسته‌اند و با افتخار از این مواد در تکست‌ها سخن می‌گویند. اما در این میان هنوز رپرهای پاکی پیدا می‌شوند که مجدانه برای رسیدن به استانداردهای دریافت مجوز، تلاش می‌کنند. آنها موجب شده‌اند که سیما نیز در برخی برنامه‌هایش، حداقل برای تفنن از آهنگ‌های رپ استفاده کند. همان‌طور که در سریال "متهم‌گریخت" آهنگی با صدای "رضا عطاران" را در این سبک شنیدیم. در جشنواره فجر نیز تیتراژ پایانی فیلم "خط ممتد" به کارگردانی مانی تارخ، شعری رپ و با مضمون اجتماعی بود.
* یاس ، تو گردنش ، گردنبند فربه هر داره . ولی به نظرم ، تنها رپ خونیه که عقایدش رو هم از پاکی فروهر ، قرض می گیره.
واقعا کردار و گفتار و پندارش نیکه . با کسی کاری نداره و سرش تو کاره خودشه . وقتی پیشه یاس نشستی ، خیالت راحته که دروغ نمیگه .
با کسی دشمنی نداره و فقط و فقط به فکر پیشرفت کارش و کمک به بقیست ( اینا رو از خودم در نمیارم ، دور و بری هاش هم تصدیقش کردن ) به نظرم واسه همینه که انقدر موفقه.
* یاس تنها خواننده ی رپیه که از ایران ، دعوت شده که برای سازمان های خیریه ی جهانی بخونه و داره به یه چهره ی شناخته شده ی بین المللی تبدیل میشه.
به نظرم اگه بین بچه های رپ ، صحبت از ” جهانی شدن رپ ” به میون میاد ، نمادش یاسه و بس ، یاس نه ادعایی داره و نه غروری ، نه سازمانی داره که توش ریاست کنه و نه کمپانیه دروغینی . یاس چون یاسه ،داره می درخشه.
* یاس به خوش اخلاقی و خوش برخوردی معروفه. بی نهایت خاکی و در عین حال جدیه . تو این مدت که یاس نبود، از خیلی ها شنیدم که دلشون واسه راهنمایی هاش و صمیمیتش ، تنگ شده.
